Coğrafi Durumu

Osmaniye, yüzey şekillerinin birçoğunu bünyesinde barındırmış ender yerlerden biridir. Arazi, güneyden kuzeye ve doğuya doğru gittikçe yükselir. Osmaniye ilinin batı kesimlerinde Adana Ovasının doğuya doğru olan düzlükleri uzanır. Güneyinde İskenderun Körfezi'nden doğuya doğru uzanan Amanos Dağları, kuzeybatı yönünde Toros Dağları, doğusunda Dumanlı, Düldül ve Tırtıl Dağları mevcuttur. Dağlar ile Ovalar arasında hafif engebeli araziler mevcuttur. Ovalık arazi en çok Merkez, Toprakkale, Kadirli ve

Düziçi ilçelerinde bulunmaktadır. En yüksek dağları; Düldül Dağı (2.400 m) ve Turna Dağı (2.285 m) dır. 
Osmaniye, ülkemizin güneydoğusu ile batısı arasında kara ve demir yolu ulaşımı bakımından geçiş noktası konumundadır. Deniz ile sınırı bulunmayan Osmaniye, Mersin Limanı'na 220 km, İskenderun Limanı'na ise 60 km uzaklıkta bulunmaktadır. Osmaniye'ye en yakın havaalanları Adana ve Hatay illerinde bulunmaktadır.

İklim: İlimizde iklim, dağlık ve ovalık alanlarda farklılık göstermekle birlikte, Akdeniz iklimi karakteristiğini taşımaktadır. Genel olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçmektedir. Ortalama sıcaklık 18,2°C olup, ortalama en yüksek sıcaklık 42,8°C'dir. Yağışlar, kış ve sonbahar aylarında diğer aylara göre fazla olup yıllık ortalama yağış miktarı 767,6 mm'dir.

Bitki Örtüsü: Akdeniz ikliminin yaşandığı Osmaniye’de Akdeniz bitkilerinin tamamı yetişmektedir. Özellikle krakos, Çukurova orkidesi, Çukurova menekşesi sadece bu yörede yetişen bitkilerdir. Orman ve fundalıklarda ; kızılçam, Halep çamı, karaçam, meşe, servi, sakız ağacı, göknar, sedir, ardıç, kayın, karaağaç, kızılağaç gibi ağaçlar bulunmaktadır.